Zaledwie kilka kilometrów od Halle an der Saale wznosi się dostojnie, ponad szeroką wstęgą rzeki, zamek Wettin. To od niego pochodzi nazwa starej niemieckiej dynastii Wettynów, która od prawie 1000 lat zakorzeniona jest głęboko w historii Saksonii, Saksonii-Anhalt i Turyngii.
Początek dynastii dał Konrad Wielki, któremu cesarz Henryk V przekazał w 1125 roku w lenno marchię miśnieńską.
Dzięki mądrym rządom i odkryciu w Saksonii wielkich złóż srebra i rudy stała się ona regionem niezwykle dobrze prosperującym. Dopiero zmiany społeczne nastałe po pierwszej wojnie światowej zmusiły w 1918 roku Fryderyka Augusta III — ostatniego Wettyna rządzącego Saksonią do abdykacji.
Zamek Rochlitz (A)
Zamek Rochlitz (A)
»Tłusty. Jednooki. Buntowniczy« - to z pewnością nie jedyne cechy pasujące do Dedo z Groitzsch, Konrada I Wettyna czy Elisabeth von Rochlitz. Życie tych wettyńskich władców przybliża wystawa stała o wspomnianym tytule, prezentowana na zamku.
Zamek Rochlitz wszedł w posiadanie Wettynów w roku 1143 i przez kolejne wieki był silnie związany z historią umacniania się dynastii Wettynów w Saksonii. Już w roku 1156 zamek i urząd doświadczyły szybkiego wzrostu swojego znaczenia za sprawą kolonialnej rozbudowy kraju przez Dedo Grubego, któremu posiadłości wokół Rochlitz przypadły w wyniku podziału ojcowizny. 400 lat później Elisabeth von Rochlitz — wdowa po następcy tronu Johannie von Sachsen, pozwoliła wbrew woli swego teścia na wprowadzenie na terenie Rochlitz i Kriebstein nauki Lutra.
Od listopada do lutego Zamek Rochlitz jest zamknięty dla odwiedzających.
- Więcej informacji na temat Zamku Rochlitz.
Dalej do stacji B – Klasztor Altzella, ok. 45 km
Klasztor Altzella (B)
Znany klasztor cysterski »Cella Sanctae Mariae« ufundowany został w roku 1162 przez margrabiego miśnieńskiego Ottona Bogatego. Na jego rozkaz do założonego klasztoru przeniesione zostało rodowe mauzoleum dynastii Wettynów. Na cześć swoich przodków książę Johann Georg II kazał pod koniec XVII wieku wznieść tutaj kaplicę pogrzebową. Płyty nagrobne margrabiego Ottona z Miśni, jego żony Jadwigi i ich dwóch synów Albrechta Pysznego i Dytryka Zgnębionego znajdują się dzisiaj również w mauzoleum. Nekropolia rodowa wkomponowana jest w założony tutaj około roku 1800 romantyczny park krajobrazowy.
Park klasztorny czynny jest od kwietnia do października codziennie poza poniedziałkami od godz. 10:00.
- Więcej informacji na temat Parku Klasztornego Altzella.
Dalej do stacji C – Zamek Freudenstein, ok. 20 km
Zamek Freudenstein (C)
Również zamek Freudenstein jest ściśle związany z rodową historią Wettynów: po odkryciu złóż srebra we Freibergu, dawnym Christiansdorf, margrabia miśnieński Otto Bogaty kazał, w celu zapewnienia bezpieczeństwa, wznieść tutaj w 1168 roku zamek. Od roku 1505 rezydował na zamku we Freibergu książę Henryk Pobożny. Po przejęciu po swoim bracie rządów w Saksonii ustanowił on protestantyzm religią narodową. W zamku urodzili się jego synowie, późniejsi saksońscy książęta Moritz i August. Dzisiaj w zamku mieści się wystawa »Terra Mineralia« prezentująca imponującą kolekcję znalezisk mineralnych, pochodzących z całego świata.
- Więcej informacji na temat Zamku Freudenstein.
Dalej do stacji D – Zamek Rezydencyjny w Dreźnie, ok. 50 km
Zamek Rezydencyjny w Dreźnie (D)
Swoją kolekcjonerską pasję August Mocny przekazał swojemu synowi Fryderykowi Augustowi II w genach.
To on ściągnął do Drezna Madonnę Sykstyńską Rafaela. To pod jego panowaniem tutejsza galeria malarska stała się jedną z najznamienitszych kolekcji dzieł sztuki na świecie. We wrześniu 1719 roku, z okazji zaślubin Fryderyka Augusta z Marią Józefą, jego ojciec kazał wyremontować zamek, a w zachodnim skrzydle ze szczególnym staraniem urządzić pełen przepychu salon reprezentacyjny. W ramach prowadzonej rekonstrukcji zamek będzie coraz wierniej nabierał swojego wyglądu z czasów augustejskich.
Już teraz zwiedzać można Stare i Nowe Zielone Sklepienie, Zbrojownię, Gabinet Monet oraz Komnatę Turecką. Wystawa »Władza i wiedza w roku 1500« prezentuje duchowe i naukowe nurty z czasów pierwszych saksońskich książąt.
- Więcej informacji na temat Zamku Rezydencyjnego w Dreźnie
Dalej do stacji E – Zamek Albrechtsburg w Miśni, ok. 27 km
Zamek Albrechtsburg w Miśni (E)
Zamek Albrechtsburg jest pierwszą tego typu budowlą zamkową w Niemczech i arcydziełem późnogotyckiej architektury. Zamek powstał między 1471 a 1524 rokiem na zlecenie braci Ernesta i Alberta Wettynów, którzy do roku 1485 wspólnie rządzili Saksonią. Budowniczy Arnold z Westfalii otrzymał trudne zadanie wzniesienia reprezentacyjnego centrum administracyjnego, z miejscem dla dwóch rodzin i dworów. Mimo genialnie wykonanego zlecenia bracia mieszkali na zamku tylko 11 lat. W roku 1485 postanowili podzielić między siebie teren, którym władali. W wyniku podziału Albrecht przeniósł swoją siedzibę do Drezna, a Ernst do Wittenbergi. Aż do momentu wprowadzenia się manufaktury porcelany w roku 1710 w zamku odbywały się jedynie okazjonalnie przyjęcia, przejściowo zatrzymywał się tutaj dwór lub uczestnicy organizowanych w okolicy polowań. Nowa wystawa stała zabiera odwiedzających w podróż w czasie przez 500 lat wettyńskiej kultury dworskiej.
- Więcej informacji na temat Zamku Albrechtsburg w Miśni.
Dalej do stacji F – Zamek Hartenfels, ok. 67 km
Zamek Hartenfels (F)
W roku 1485, zaledwie rok po podziale lipskim, książę Fryderyk III (Mądry) nakazuje rozbudować zamek Hartenfels w Torgau i czyni go główną rezydencją ernestyńskiej linii Wettynów. Ten sam władca otwiera w Wittenberdze Uniwersytet Alma Mater Leucorea. I to on daje Lutrowi żelazny list i udostępnia mu zamek Wartburg, kiedy ten w następstwie Sejmu Rzeszy w Wormacji skazany zostaje na banicję. Dzisiaj zamek Hartenfels należy do największych zachowanych w całości zamków renesansowych w Niemczech. Wielkie kręcone schody na dziedzińcu zamkowym nazywane są »niemożliwymi schodami«, ponieważ ich budowniczy Konrad Krebs skonstruował je bez jakiegokolwiek wspierającego słupa. Hartenfels uważany był w swoim czasie za najnowocześniejszy zamek rezydencyjny. Ciekawym tego świadectwem jest innowacyjna winda na napoje w wieży butelkowej, która cicho pobrzękując, zaopatrywała ucztującą arystokrację w trunki.
- Więcej informacji na temat Zamku Hartenfels.